groeien in geloof

“Immers uit zijn volheid hebben wij allen ontvangen zelfs genade op genade”
Het lijkt wel alsof het seizoen voor een zomervakantie, het seizoen is van de grote stoelendans. Het kerkelijke seizoen 2023/2024 loopt op zijn einde. Na vele jaren inzet laten gemeenteleden hun verantwoordelijkheden binnen de kerk los, om hun tijd op een andere manier te delen met mensen die God op hun weg brengt. Het is ze van harte gegund. Al die pastoraal medewerkers, ouderlingen, diakenen, mensen in het jeugdwerk, bezoekmensen, voorzitters, scribae en ga zo maar door. Maar een stoelendans is alleen maar een leuk gezelschapsspel, als er meer mensen zijn dan stoelen. Nu wil de realiteit van het kerkenwerk van de GKBS dat wij al jaren meer lege stoelen dan mensen hebben. Volgens onze plaatselijke regeling zouden we alleen al ongeveer 95 ambtsdragers moeten hebben: 60 ouderlingen, 30 diakenen en 6 jeugdouderlingen. Dat is volgens mij in jaren niet meer voorgekomen.

Wie die vele lege stoelen ziet, zou er zomaar hopeloos van worden. Maar wat heb je aan een hopeloze dominee, kerkenraad of gemeente? Zijn we niet als volgers van Jezus geroepen om mensen van het geloof, de hoop en de liefde te zijn. Wie alleen maar de lege stoelen telt, focust op het tekort. Het tekort dat soms echt stevig gevoeld wordt, zeker als je graag bepaalde dingen op een oude en vertrouwde wijze wilt doen. Maar Ik geloof dat ons Geloof, onze Hoop en en de Liefde, niet de ruimte krijgt om te groeien als we ons alleen maar focussen op het tekort.

Wat zou Jezus zien als hij onze gemeente bekijkt. Ik geloof niet dat Zijn focus ligt op de vele lege stoelen, de grote tekorten. Ik denk dat wat Hij ziet vooral te maken heeft met de hoeveelheid genade die Hij heeft gestopt in een ieder van ons. Wij zijn de kerk. En als wij de kerk zijn, dan ziet Jezus vooral de rijkdom die hij aan ons heeft gegeven. Een ieder met zijn talenten, die zelfs nog de kans hebben om te groeien. In ieder van ons met God’s gaven, waardoor Zijn aanwezigheid beter kan oplichten in ons midden. Een ieder van ons met de goede vruchten, die kunnen rijpen en een plezier zijn om te plukken.

In onze geloofsgemeenschap heeft Jezus, onze Heer, genade op genade gestopt. Een overvloed aan genade hebben we ontvangen. Maar daarvoor zullen we wel ogen moeten hebben die kunnen zien, oren die kunnen horen en een hart dat niet verhard is. Als we om ons heen kijken in de GKBS dan mogen we in de voetsporen van Jezus leren om genadig te kijken naar die ander. Niet met een focus op wat er niet is, maar juist met een nieuwsgierigheid naar wat er wel is. Wat zou God in die persoon hebben gestopt, dat ons kan helpen om een completere geloofsgemeenschap te zijn? Dat is niet altijd te vangen in een vacature, maar dat is wel altijd iets om blij van te worden.

Wie in staat is om te ontdekken wat Jezus in het leven van een ander heeft gestopt, realiseert zich dat wij als kerk niet van de tekorten aan elkaar hangen, maar juist van de overvloed van God’s genade; sterker nog zelfs genade op genade.
Ds. Karsten van Staveren