groeien in geloof

Het kan niemand ontgaan dat het Kerstfeest er aan komt. Hoewel, op heel wat plaatsen wordt nu gewoon gesproken over december als feestmaand. Van iedereen wordt verwacht dat zij groots uitpakken. Mooie kleren, tafels vol met allerlei bijzondere producten en gerechten. Gasten uitnodigen, of naar een feest gaan. Veel winkels kijken met verlangen uit naar alles wat we zullen kopen. En vanaf begin december worden we al bestookt met allerlei songs over de kerstsfeer. Dat is allemaal zo nadrukkelijk aanwezig, dat de reden van het Kerstfeest rustig vergeten kan worden.

In de kerk vieren we ook met aandacht het Kerstfeest, het Christus-feest. Want het is toch het hart van ons geloof, en daarom ook de kern van onze vreugde, dat Jezus door God gezonden werd om ons te zoeken en te vinden. Al onze hoop op het heel-worden van onze wereld is verbonden met Jezus, die ons redt uit de dood. Hij leert ons dat wij door God zijn aangenomen als kinderen. Met ons wil God de toekomst in. Alleen is dat wel op een bescheiden manier gebeurd. Een meisje, een jonge vrouw die zwanger wordt voordat ze getrouwd is. In een tijd dat het land door vijanden bezet was. Een geboorte terwijl het gezin geen fatsoenlijk onderdak had. Een dak boven hun hoofd, maar dat was dan ook zo ongeveer alles.

Als je daarover nadenkt, dan blijft dat toch merkwaardig. Waarom koos God voor deze route? Het lijkt wel alsof Hij bescheiden is. Niemand is te laag om voor Hem mee te tellen. Hij kijkt over niemand heen. Hij is afgedaald tot ons niveau.

Voor die bescheidenheid is kracht nodig. De kracht van de liefde die niemand over het hoofd ziet. Mensen die gewend zijn aan macht en gezag, die geloven vaak in hun eigen verhalen en hun eigen plannen, ook als die niet passen bij de werkelijkheid. En dat mensen te lijden hebben onder wat zij bedenken, dat is jammer, maar niet te voorkomen. Dat soort onbescheidenheid is God helemaal vreemd. In zijn plannen telt elk mens mee. Hij gaat zover door de knieën dat iedereen Hem in de ogen kan kijken. Daarom zei Jezus ook: Laat de kinderen naar Mij toekomen, want voor zulke mensen is het Koninkrijk van God. Dat betekent dat de mensen die hun kamer in het verpleeghuis niet meer uit komen, door Hem niet vergeten worden. Daklozen worden door Hem niet genegeerd. Wie beperkt is in wat hij of zij kan, wordt niet aan de kant gezet. Juist voor de mensen die zwak zijn, die zichzelf niet kunnen redden, voor hen heeft God zich klein gemaakt.

Iemand zei pas tegen me: Er is maar één waarom waarop God antwoord geeft. En dat is op de vraag waarom God zijn Zoon naar de wereld gezonden heeft. “Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” (Joh. 3:16) Dat God afdaalt naar ons, dat is de grootheid van zijn liefde. Die bescheidenheid, dat is de keuze om niemand te klein te laten zijn voor het delen in zijn goedheid. Daarom is het onze vreugde om de komst van onze Heer te vieren en te bezingen, samen met elkaar.

ds. Reinhard van Elderen